Google: To rządy są zagrożeniem dla wolności internetu

Aż 42 spo­śród 72 państw zba­da­nych przez Open Net Ini­tia­ti­ve fil­tru­je i cen­zu­ru­je tre­ści w sie­ci. W cią­gu ostat­nich dwóch lat rzą­dy uchwa­li­ły 19 nowych ustaw zagra­ża­ją­cych wol­no­ści wypo­wie­dzi w inter­ne­cie.

Inter­net daje nam moż­li­wość wypo­wia­da­nia się, two­rze­nia, ucze­nia i dzie­le­nia się wie­dzą oraz infor­ma­cja­mi. Już ponad 2 miliar­dy ludzi, czy­li jed­na trze­cia glo­bu, jest w sie­ci. Inter­net stał się jed­nym z moto­rów gospo­dar­ki XXI wie­ku, umoż­li­wia­jąc każ­de­mu z nas dotar­cie do odbior­ców na całym świe­cie: wystar­czy klik­nąć mysz­ką. Stwo­rzył przy tym set­ki tysię­cy przed­się­biorstw i milio­ny miejsc pra­cy.

Według ostat­nie­go bada­nia OECD inter­net odpo­wia­da już za 13% pro­duk­cji w Sta­nach Zjed­no­czo­nych, wpły­wa­jąc na każ­dą bran­żę – od tele­ko­mu­ni­ka­cji po prze­mysł samo­cho­do­wy, od bran­ży restau­ra­cyj­nej po han­del deta­licz­ny. Od cza­su wyna­le­zie­nia pra­sy dru­kar­skiej przez Guten­ber­ga i tele­fo­nu przez Ale­xan­dra Gra­ha­ma Bel­la żaden wyna­la­zek nie otwo­rzył tylu moż­li­wo­ści i nie przy­czy­nił się do takie­go postę­pu.

Wol­ny i otwar­ty inter­net jest jed­nak dzi­siaj zagro­żo­ny. Spo­śród 72 państw zba­da­nych przez orga­ni­za­cję Open Net Ini­tia­ti­ve, aż 42 fil­tru­je i cen­zu­ru­je tre­ści. A lista ta nie uwzględ­nia takich państw jak Korea Pół­noc­na czy Kuba. W cią­gu ostat­nich dwóch lat rzą­dy uchwa­li­ły 19 nowych ustaw zagra­ża­ją­cych wol­no­ści wypo­wie­dzi w sie­ci. Nie­któ­re rzą­dy sta­ra­ją się wyko­rzy­stać zamknię­te posie­dze­nie Mię­dzy­na­ro­do­wej Unii Tele­ko­mu­ni­ka­cyj­nej (ITU) w Duba­ju do dal­szej reali­za­cji swo­ich repre­syj­nych pla­nów. Przy­wy­kły do kon­tro­lo­wa­nia mediów i oba­wia­ją się utra­ty kon­tro­li na rzecz otwar­te­go inter­ne­tu. Nie­po­koi je roz­po­wszech­nia­nie nie­po­żą­da­nych idei. Są nie­za­do­wo­lo­ne z tego, że oby­wa­te­le mogą kry­ty­ko­wać wła­dze w inter­ne­cie.

W trak­cie posie­dze­nia ITU przed­sta­wi­cie­le władz z całe­go świa­ta zamie­rza­ją rene­go­cjo­wać trak­tat sprzed dzie­się­ciu lat, któ­ry doty­czył pod­staw bran­ży tele­ko­mu­ni­ka­cji, a nie inter­ne­tu. Nie­któ­re pro­po­zy­cje uczest­ni­czą­cych państw mogły­by umoż­li­wić rzą­dom uza­sad­nia­nie cen­zu­ry swo­bo­dy wypo­wie­dzi, a nawet dostar­czy­ły­by argu­men­tów dla blo­ko­wa­nia dostę­pu do inter­ne­tu – i mogły­by się przy tym powo­ły­wać na zmia­ny Mię­dzy­na­ro­do­wych Regu­la­cji Tele­ko­mu­ni­ka­cyj­nych (ITR).

Kil­ka auto­ry­tar­nych reżi­mów pro­po­nu­je zaka­zać ano­ni­mo­wo­ści w inter­ne­cie, co uła­twi­ło­by m.in. wyszu­ki­wa­nie i aresz­to­wa­nie dysy­den­tów. Inne rzą­dy chcą, by Orga­ni­za­cja Naro­dów Zjed­no­czo­nych prze­ję­ła zada­nia firm pry­wat­nych i orga­ni­za­cji spo­łecz­nych, któ­re dziś zarzą­dza­ją nazwa­mi domen i adre­sa­mi inter­ne­to­wy­mi.

Źró­dło: Wyborcza.biz

Autor – Vin­ton Cerf jest jed­nym z ojców inter­ne­tu, dzie­ląc ten tytuł z ame­ry­kań­skim infor­ma­ty­kiem, Bobem Kah­nem. Pra­cu­je w Google­’u jako wice­pre­zes i tzw. ewan­ge­li­sta, czę­sto repre­zen­tu­jąc kon­cern w sygna­li­zo­wa­niu poli­tycz­nych i tech­nicz­nych pro­ble­mów, jakie mogą zaha­mo­wać roz­wój inter­ne­tu.